Posty

Polska - Białoruś

Obraz
Upadek ZSRR na początku lat 90’ XX w. doprowadził do powstania niepodległych państw w przestrzeni po sowieckiej, historycznie blisko związanych z Polską. Jednym z tych państw jest Białoruś będącą spadkobierczynią Wielkiego Księstwa Litewskiego, jednak od czasu uzyskania swej niepodległości z wyraźnym piętnem swej sowieckiej historii. Białoruś ze względów na swe geograficzne położenie jest najważniejszym państwem dla Rzeczypospolitej ze względu na żywotny interes narodowy. Na terytorium naszego wschodniego sąsiada znajduje się brama brzeska i brama smoleńska. Ten, kto kontroluje tą pierwszą ma otwartą drogę na Warszawę a ten, kto kontroluje tą drugą jest jedną nogą już w Moskwie. W połączeniu z rosyjskim obwodem królewieckim i polskim korytarzem augustowskim na Litwę obszar Białorusi ma pierwszoplanowe znaczenie dla obronności naszego kraju. Początek lat 90’ był okresem, kiedy nasz kraj przeorientował się w kierunku zachodnim. Coraz częściej nie interesowaliśmy się s

Polska - Ukraina

Obraz
Początek lat 90’ XX wieku to upadek ZSRR i powstanie nowych państw na gruzach Związku Sowieckiego. Za naszą wschodnią granicą powstało nowe państwo ukraińskie a w sferze globalnej nastał nowy ład oparty na dominacji jednego super mocarstwa. Koniec lat 90’ XX w. przyniosło znamienne w skutkach wydarzenie, jakim było przystąpienie Polski do NATO a pięć lat później włączenie się naszego kraju do struktur europejskich. Wydarzenia te spowodowały zanik w polskich sferach decyzyjnych myśleniem o polskiej racji stanu, w skład, której wchodzi żywotny interes Polski, którego częścią jest interes fizycznego przetrwania narodu, jak i przetrwania jego kultury oraz nienaruszalność terytorialna państwa. Czy też interes strategiczny państwa. Przez wiele lat od czasów Prezydenta Kwaśniewskiego w sferze publicznej dominowało i jak i obecnie dominuje hasło „Nie ma niepodległej Polski bez niepodległej Ukrainy”. Często kojarzone z doktryną Jerzego Giedroycia. Polityka państwa polskiego

Bezpieczeństwo Polski w obecnej sytuacji geopolitycznej.

Obraz
Koniec II wojny światowej spowodował wyłonienie się nowego supermocarstwa, które przejęły prymat po osłabionej dwoma światowymi wojnami Wielkiej Brytanii. Państwem tym były USA. Prymat nad światem stał się bezapelacyjny po upadku ZSRR i został zaakceptowany przez największe potęgi gospodarcze jak Japonia i Niemcy. Polska, jako kraj, który dopiero niedawno zrzucił dominację Rosji Sowieckiej włączył się w nową architekturę bezpieczeństwa Europy Środkowej, której gwarantem suwerenności państw stały się USA. Świat ten jednak kończy się. Amerykanie dokonali piwotu na obszar Pacyfiku gdzie wyrósł im pretendent do hegemoni nad światem. W tym samym czasie inne państwa jak Rosja dążą do rewizji ładu światowego i ponownego koncertu mocarstw. Dotychczasowa architektura bezpieczeństwa naszego regionu opiera się na wiarygodności USA, czyli opiera się ona na skutecznych gwarancjach bezpieczeństwa i zdolnościach do interwencji przez USA. Oznacza to zdolność przyjścia z pomocą sojusznikom j

Pomost bałtycko-czarnomorski i jego geopolityczne znaczenie.

Obraz
Pomost bałtycko-czarnomorski Pomost bałtycko-czarnomorski jest obszarem geograficznym rozciągającym się od Morza Bałtyckiego do Morza Czarnego. Na obszarze tym znajdują się dorzecza Dniepru, Dźwiny, Niemna oraz Wisły. Znakomita większość tego obszaru znajdowała się w granicach I Rzeczypospolitej. Współczesna Polska leży poza główną osią Europy Zachodniej, na początku omawianego przez nas pomostu łączącego Europę Zachodnią z szerokimi równinami wschodnioeuropejskimi, na obszarze będącym drzwiami do heartlandu, do wnętrza Eurazji. Najważniejsze obszary rdzeniowe, które  miały znaczący wpływ na tym obszarze to dorzecze Wisły i Warty czyli obszar rdzeniowy Polski oraz dorzecze rzeki Oki i Moskwy będącej obszarem rdzeniowym Rosji. Między tymi dwoma obszarami rdzeniowymi znajdują się obszary buforowe. Obszary te różnią się od obszarów rdzeniowych tym, że nie są wstanie same narzucać reguł sytuacyjnych a muszą poszukiwać sił zewnętrznych dla swego istnienia. Początkowo obszary bufo

Ukraińska myśl geopolityczna

Obraz
Zanim zaczniemy nasze rozważania na temat ukraińskiej myśli geopolitycznej zastanówmy się czym jest „Ukraina”. „Ukraina” oznacza kraj pograniczny. „Ukraina, to każda ziemia na kraju czyli na krańcu, u granicy, u kraju państwa położona” w Geografii historycznej ziem dawnej Polski - Zygmunt Gloger Określenia „Ukrainy” użyto po raz pierwszy w roku 1590, w tytule konstytucji sejmowej według projektu Jana Zamoyskiego: „Porządek ze strony Niżowców i Ukrainy”. Określała ona tereny dwóch województw Korony: bracławskiego i kijowskiego, czyli od dolnego Dniestru do środkowego i dolnego Dniepru i dalej za wschodnim brzegiem Dniepru (Zadnieprze) w kierunku rzeki Doniec. Więc tak naprawdę ani Podola, ani Wołynia, ani ziemi halicko-lwowskiej, ani tym bardziej ziemi  przemyskiej nigdy nie nazywano mianem „Ukrainy”. Faktem jest również to, że mieszkańcy tych ziem nigdy aż do XX w. nie nazywali się mianem Ukraińców. Określenie „narodu ukraińskiego” pojawiło się za sprawą M. Hruszewskiego

Inkorporacja i federacja, dwie koncepcje Polski.

Obraz
Rozwój granic Rzeczypospolitej  Druga połowa XIX w. wydała na świat dwie postacie, które na początku XX w. przyczynią się w mniejszym lub większym stopniu do odzyskania przez Polskę niepodległości. Józef Piłsudski i Roman Dmowski. Józef Piłsudski Socjalista Józef Piłsudski urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie na Wileńszczyźnie. Pochodził z zubożałej szlachty litewskiej. Wychowany w polskiej tradycji patriotycznej. Po zamachu na cara Aleksandra III Piłsudski, choć nie był bezpośrednio związany z zamachem został w wieku 19 lat zesłany w 1887 r na 5 letnie zesłanie na Syberię. Jako członek PPS był redaktorem „Robotnika”. Piłsudski przewidywał, że walka o niepodległość bez pomocy z zewnątrz nie ma żadnych szans na powodzenie, musi się odbyć przy korzystnej sytuacji międzynarodowej. W trakcie I wojny światowej, opowiedział się po stronie państw centralnych, czyli Rzeszy Niemieckiej i Cesarstwa Austro - Węgierskiego. Dopiero w chwili ostentacyjnego zlekceważenie s